13 Nisan 2008 Pazar, Milliyet
R. Hakan Kırkoğlu
Kendi gölgemizin körü olmak yerine, perdeye yansıyan ışığı farkettiğimizde her şey aydınlanır
Hayatlarımız bir şeyleri tamamlamak, arzularımızı yerine getirmek, tatmin olmak, mutlu olmak yolunda bir gölge oyununa benzetilebilir. İsteklerimizin farkındayızdır. Perde üzerine düşen gölgemiz yani bilinçli durumumuz başarı, güven, aşk ve mutluluk ister. Başarının herkes için tanımı farklı olacaktır ancak gölgemizi, bilincimizi ortaya çıkaran arkadaki ışığı kolayca görmezden geliriz. Ben bu ışığın kozmik zeka olduğunu düşünüyorum. Perdedeki gölgemiz bu ışığın farkında olmayabilir ve kendini, kendi başına, tamamen özgür, tamamen kendi ürünü görebilir. Kaçınılmaz olarak çok büyük bir çoğunluğumuz kendimizle ilgili belirgin bir körlük içindeyiz. Kendi kendimizi görmekte zorlanırız. Kendimize körüz biz. Çoğumuz da kör biçimde ölürüz.
Perdedeki gölgeyi yaratan ışığı farketmeye başladığımızda farkındalığımız artmaya başlar. Kendimize ne kadar dönersek, bu ışığı daha güçlü ve parlak biçimde görmeye başlayabiliriz. Hayatımızda aniden gelişen olaylar, çoğu zaman kayıplar, üzüntüler ve engeller aslında körlüğümüzü tedavi etmeye başlar. Gölge tek başına, yoğun ışık altında kendini korumaya, eskisi gibi kalmaya çabalar. Eğer kendimizi çoğunlukla dışsal başarılarla, bize dayatılan, aslında kendi özümüzü yansıtmayan kriterlerle değerlendiriyorsak, ne pahasına olursa olsun bunu bırakmak istemiyorsak, bu beklentilerin kurbanı olabiliriz. Bu gölge oyunu daha bebekken başlar. Okul sıralarından toplumun değirmenlerinde öğütülmeye başlarız. Hangi alanda olursak olalım o alanda en başarılı, en iyi, en güçlü, en birinci olmanın çekiciliğine kapılabiliriz. Halbuki hayat sürekli bir değişimi ve
yenilenmeyi içerir. Kendimizi bir gölge olmaktan kurtarabilmemiz için, bu gölgeyi yaratan ışığın ne olduğunu aramaya başlamalıyız.
Yirmibeş yıllık Astroloji geçmişimde, sahip olduğumuz astrolojik haritanın, sözünü ettiğim kozmik zekayı, gölgemizi yaratan ışığın anlamlı bir dizilişi olduğunu görüyorum. Bu ışık hepimize farklı renkler, farklı yetenekler ve zayıflıklar getiriyor. Amaç zayıflıklarımızı ortadan kaldırmak değil, tam tersine bu zayıflıklarımızı dönüştürebileceğimiz bir güç yaratabilmek olmalı. Astrolojik haritamız bize krizlerimizi, kat ettiğimiz yolları ve sürekli devinen hayatımızda ortaya çıkan elde ettiğimiz farkındalığın anahtarını gösterir. İçimizdeki anahtarı bulduğumuzda sadece başarılarımızla değil, kendimizle bütün olmayı kavrayabiliriz. Çünkü biz zaten bütünüz. Körlüğümüzü farkettiğimizde bu bütünlüğü çok daha farklı biçimde görebiliriz.
Bu gölge oyunu sadece bireysel düzeyde de kalmaz. Bir birey olarak, hayatın çok farklı döngüleri içinde kozmik güçlerle karşılaşırız. Aynı kozmik güçler ya da tüm hayatı, evreni yaratan akıl, en yukarından en aşağıya kadar sürekli olarak yaratım ve yıkım içindedir. Büyürüz, yaşlanırız, bedensel olarak yıpranırız ve bu yıpranma içinde sadece kendimiz için değil, başka hayatlar, başka kişilerle de bir araya geliriz. Onlardan öğrenir, onlarla savaşır, kimi zaman yenik düşer, kimi zaman onlara belki de hiç farkında olmadan bir şeyler öğretiriz. Gölgemiz aslında sadece kendisi için varolmaz. Sadece kendimiz için de var değiliz. Bu hayatın gizemidir. Gizemin farkındaysak, bu bile yeterlidir. Şimdilik.
